“ขอกอดได้ไหม ฉันใจจะขาดอยู่แล้ว”
หน้าเห่อร้อนหลังจากได้ยินประโยคนั้น
ไม่ใช่เด็กน้อยที่ไม่รู้ความหมายของคำว่ากอด
เราทั้งคู่เปลื่อยเปล่ามีแค่เพียงชุดคลุมอาบน้ำกับผ้าขนหนู
จมูกซนยังคงซุกไซร้ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้คำตอบ ผมแค่คิดในใจ
หากปฎิเสธไปผมจะหยุดจมูกซนที่ชวนให้ใจเต้นได้ไหม
คุณซีจับมือของผมทั้งสองข้างที่ตอนนี้ดันอกของเขาให้ไปคล้องคอไว้
นั้นทำให้เราแนบชิดกันมากขึ้น
ลิ้นที่เคยโลมเลียดูดดึงอยู่ที่มุมปากตอนนี้กำลังไล่วนอยู่ที่ใบหูชวนให้ความอึดอัดปะทุประเดประดัง
มือหนาไล่ลูบสะโพกทำให้รู้สึกวาบวิวในช่องท้อง
ถึงแม้จะมีเนื้อผ้าของชุดคลุมอาบน้ำกั้นอยู่แต่มันไม่ช่วยอะไรเลย ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกของผมมันลดน้อยลง
เชือกชุดคลุมถูกดึงออกไปตอนไหนก็ไม่รู้
รู้ตัวอีกทีมือทั้งสองข้างก็ทำงานของมันอย่างถนัดถนี
ลูบบีบสะโพกวนเวียนไล่ต้อนอยู่ที่หน้าท้อง ความต้องการของคุณซีโปร่งนูนจนผมรู้สึกได้
“ค..คุณซี”
น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกให้อีกหยุดการกระทำชวนใจเต้น ให้ผมได้พักหายใจบ้าง
“หื้ม” เด็กตรงหน้าไม่เพียงไม่ตอบคำถามที่เป็นกิจลักษณะ
แถมยังไม่เงยหน้ามองกัน
นิ้วใหญ่ลูบท้องจนหน้ำใจ เปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นยอดอกที่ตอนนี้ถูกเขี่ยขยี้จนแข็งสู้มือ
ผมกำลังรู้สึกอยากละลายลงไปตรงนี้ ความขลาดเขินเกิดขึ้นในใจหลายต่อหลายครั้ง หน้าเห่อร้อนจนอธิบายไม่ถูก
ความเป็นตัวผมก็แข็งขื่นจนผมกลัวว่ามันจะไปชนกับหน้าท้องของคนที่ให้ตักผมได้นั่งในตอนนี้
ผมดึงมือตัวเองออกจากคอของคนตรงหน้า ตั้งใจจะจับกดไว้ไม่ให้แสดงออกมาว่าผมต้องการเขามากแค่ไหน
แต่มือใหญ่ที่เคยจับอยู่ที่สะโพกก็หยุดการกระทำนั้นไว้ก่อน
“จะทำอะไร เรื่องแบบนี้ทำเองได้หรอ”
คุณซียังไม่เลิกวอแวกับซอกคอของผมแต่ก็ยังมีหน้ามาสนใจตรงนี้อีก
“ไม่ใช่ แบบนั้น คือ”
มือที่เคยจับยอดอกแกล้งให้มันแข็งขื่นกลับมากอบกุมแกนกายเล็กของผม
แหวกชายเสื้อคลุมอาบน้ำออกอย่างรู้งาน หันมาสบตามองหน้ากัน ยิ้มมุมปากเหมือนเป็นผู้ชนะ
มือหนากอบจนมิด รูดรั้งขึ้นลงเหมือนอยากแกล้งมากกว่าอยากช่วย
“ไม่ใช่แบบนั้นแล้วแบบไหน”
“คะ คุณซี อ๊ะ”
รูดเร็วช้าเร่งจังหวะ เผลอกอดคออีกคนแน่นขึ้นอีก
เมื่อปากหนาที่พร่ำพูดดูดดึงซอกคอเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นยอดอกเล็ก ความรู้สึกยิ่งกว่าถูกผลักลงเหวในช่องท้องวูบโหว่งไปหมด
เชิดหน้า เมื่อเหมือนมองเห็นทางข้างหน้า
“อ๊ะ อ่า อะ” เหมือนคนให้นั่งตักจะแกล้งยิ่งรูดรั้งจนขาผมไม่มีแรงเกร็งกอดรัดต้นคอ
ลิ้นนั้นก็ยิ่งโลมเลียดูดดึงเสียงดังจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วห้อง เสียงครางน่าเกลียดส่งออกมาทั้งๆ
ที่พยายามกักกั้น
“อ๊ะ ผม ผมไม่ไหว คุณซี คุณซี อ่า” น้ำสีขาวขุ่นเลอะเปอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งที่เพิ่งอาบน้ำมาได้ไม่นาน
ผมทิ้งตัวหมดแรงลงกับไหล่หนา
คุณซีถอดเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วโยนทิ้งไปด้านหลังไม่ได้สนใจมันสักนิด พยุงตัวผมล้มลงนอนด้วยร่างกายที่ไม่มีอะไรปกปิด
มันไม่ยุติธรรมเลยเมื่อคนที่ค่อมตัวไว้กลับมีผ้าขนหนูพันรอบเอวเหมือนในทีแรก
“มันดีกว่าที่จินตนาการไว้เยอะเลย
ทำไมนายถึงน่ากอดขนาดนี้ ตัวเปี๊ยก นายกำลังจะทำให้ฉันคลั่ง” คำพูดชวนหน้าร้อนเห่อ
ทั้งๆ ที่เพิ่งปลดปล่อยไป เพียงแค่คุณซีเอนกายลงมาหา กดจูบส่งลิ้นร้อนเข้ามาในโพลงปาก
มือหนาเกลี่ยปรอยผม ลามไปใบหู บีบคลึงถูวนกคล้ายช่วยให้ผ่อนคลายไม่เลย สิ่งที่เพิ่งสงบกับแข็งขื่นให้ได้อาย
“ดีจัง
ฉันชอบที่นายรับความรู้สึกฉันได้ดีขนาดนี้” ตอนนี้คนแก่กว่าแต่อ่อนด้อยประสบการณ์แบบผมเหมือนเป็นเด็กตัวเล็กๆ
ที่ปล่อยให้คุณซีควบคุมไม่หยุด
ปากหนาที่เคยลงลิ้นร้อนในโพลงปาก
กลับผละซุกไซร้ซอกคอ ดูดดึงจนรู้สึกเจ็บ รอยรักรอยแรกถูกประทับช่วงเนินไหล่
ความเสียวซ่านแล่นพุ่งไปทั่วทุกอณูขุมขน ไม่เคยเอ่ยปากบอกให้หยุดแม้สักครั้งเดียว
ในใจกลับอยากเร่งให้คนขี้แกล้ง กอดรัดแรงๆ
เพราะไฟในใจของผมกำลังจะมอดไหม้เผาผมให้เป็นจุล
ผมใช้ข้อศอกดันตัวเองให้มองภาพตรงหน้าให้ชัดเจนสัมผัสจากลิ้นร้อนที่โดนไล่ต้อนมาทั้งตัว
กำลังครอบครองความอึดอัดของผม ลิ้นที่เคยพูดจาให้ชวนเขินกำลังเลียหัวหยักมนให้ได้ตื่นเต้นมากเท่าทวีคูณ
ปากนั้นที่พร่ำพูดว่าคิดถึงกำลังโลมเลียดูดดึงจนผมรู้สึกแม้แต่ศอกที่ตั้งไว้เพื่อพยุงตัวก็แทบจะไม่ไหว
ให้ตาย ผมกำลังจะตายแล้ว กัดปากเก็บกั้น เพราะไม่อยากให้เสียงกระเซ่าปล่อยออกไปให้อายมากกว่านี้แต่ก็ทำไม่ได้
“อ๊ะ อ่า อะ” ผมปล่อยข้อศอกวางตัวราบกับเตียงนุ่ม
ผ้าปูที่นอนนิ่มคงเป็นที่ระบายอารมณ์ให้กับผมได้ดีที่สุดตอนนี้ ขย้ำขยีซะจนยับย่น แรงดูดดึงช้าเร็วสลับจังหวะ
ดูดแรงจนรู้สึกปวดหนึบและผละออกค่อยๆ โลมเลีย จนผมรู้สึกเหมือนมีน้ำใสปริ่มออกมา
และผมรู้ตัวดีว่าคงทนได้อีกไม่นาน
“คุณซี
คุณซี อ๊ะ หยุด อะ หยุดก่อน”
“อยากให้หยุดงั้นหรอ”
คุณซีถอนปากออกแต่มือนั้นก็ยังรูดเล่นซนไม่หยุด
“ผมจะไม่ไหวแล้ว
หยุดก่อนได้ไหมครับ” น้ำเสียงเหมือนคนไร้สติของผมกำลังอ่อนวอนให้คนตรงหน้าเห็นใจให้ผมได้หายใจบ้าง
“หึ” คุณซีเหลือบตามองแต่ก็ไม่ได้หยุดการกระทำนั้นเลย
“อย่าเกร็งพายุ
ปล่อยออกมาเลย”
“แต่.. อ๊ะ ผม อ๊ะ
ไม่ไหวจริงๆ อ๊ะ คุณซี อ่า” แรงที่รูดรั้งที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ผมเผลอสวนสะโพกกลับไป
และก็ทำเรื่องน่าอายอีกจนได้
ผมแทบไม่เหลือแรง ที่จะใช้พยุงตัวเองขึ้นมา
แต่ภาพที่น้ำสีขาวขุ่นกำลังพุ่งใส่ปากคุณซีนั้น ทำให้ผมดีดตัวผึ่งเหมือนลืมเหนื่อย
คว้ากระดาษทิชชูตรงหัวเตียงมาไว้ในมือ
“คายออกมาครับ คายออกมา ผมขอโทษครับคุณซี” ลุกลิกจนอีกคนคว้ามือห้าม
จ้องหน้าผมนิ่ง ยิ้มเล็กๆ เหมือนพอใจในอะไรสักอย่าง ไม่รับกระดาษที่ผมส่งให้
กลับเลียริมฝีปาก ลากเอาน้ำเหนียหนืดที่ติดตรงมุมปากเข้าไปซะจนหมด
“ไปก่อนตั้งสองรอบแบบนี้ จะทนฉันไหวหรือเปล่าหื้มคนดี”
คุณซีกลับมากค่อมผมอีกครั้ง คราวนี้สายตาดูเจ้าเล่ห์กว่ามาก คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบจากผมแม้แต่นิดเดียว
ผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวถูกดึงออกด้วยมือเพียงข้างเดียวและเหวี่ยงออกไปซะจนไม่รู้ว่าอยู่มุมไหนของห้อง
ใบหน้าเห่อร้อนของผมยิ่งมากทวีคูณเข้าไปอีกเมื่อความคับโตที่ปรากฎต่อสายตา
เด็กกว่า แต่ทำไมอะไรๆ มันถึงได้ใหญ่กว่าผมไปซะหมด
คุณซีกอบกุมแกนกายกลางลำตัวของผม รูดน้ำคาวที่ยังคลั่งค้างอยู่เล็กน้อย
ไล่วนรอบช่องทางด้านหลัง ผมใจกระตุกวูบ รู้สึกตื่นเต้นจนหายใจไม่สะดวก
เผลอหอบหายใจแรงมากกว่าที่ควรจะเป็น
นิ้วที่ถูกเคลือบด้วยน้ำของตัวเองกำลังเข้าไปสำรวจทางและผมก็รู้สึกเจ็บจนจะขาดใจ
คุณซีจับขาแหวกให้กว้างขึ้นยกช่วงสะโพกเล็กน้อย
“เจ็บ” คำพูดที่ผมแทบจะพูดไม่ออก น้ำเสียงเหมือนถูกกลืนหายไปหมด ผมเจ็บเหมือนมีคนเอามีดมากรีด
ค่อยๆ กรีด และเพิ่มระดับความเจ็บปวดมากขึ้นอีก เมื่ออีกคนเริ่มขยับ
“คุณซีครับ ผม ผมเจ็บ”
“แปบเดียวนะคนดี แปบเดียว”
เสียงปลอบประโลมไม่ได้ช่วยให้ความเจ็บนั้นคลายลง
คุณซีไม่ได้ทำเพียงแค่ชักเข้าและออกยังหมุนควงนิ้วซะจนผมต้องนิ่วหน้า
และเหมือนว่าความเจ็บจะพุ่งพ่านเมื่อจำนวนนิ้วที่เพิ่มเข้ามา มืออีกข้างของคุณซี
เลื่อนมาเขี่ยหน้าอกให้มันแข็งขื่นขึ้นอีกครั้ง และดูเหมือนกว่าผมจะเริ่มชินกับการเจ็บปวดที่แสนทรมาน
“อ๊ะ คุณซี” บิดเร้างอตัว
เมื่อรู้สึกเหมือนปลายเล็บของคุณซีถูกกับจุดรวมความรู้สึก
นิ้วเขี่ยเปลี่ยนเป็นลิ้นร้อนโลมเลียดูดดึง ทำรอยเต็มแผลงอก
คุณซีชักนิ้วออกไปแล้ว
ทั้งๆที่แรงกระแทกกระทั้นช่วงระยะเวลาสั้นๆก็ทำให้ผมกลับแข็งขื่นขึ้นมาอีก
อยากโทษตัวเองที่บ้าบอได้ขนาดนี้
“ตัวเปี๊ยก ฉันคิดถึงนาย” คำพูดจริงจังไม่มีแววขี้เล่น
ผมเหลือบมองคุณซีจับรูดความเป็นตัวเองอยู่สองสามที และกำลังคลอเคลียมันอยู่ที่ปากทางนั้น
ความใหญ่โตที่มากกว่านิ้วสามนิ้วเมื่อกี้
คงไม่ต้องให้เดาว่าความเจ็บปวดจะมากสักแค่ไหน
“ตัวเปี๊ยก ฉันอยากกอดนายให้แรงๆ จัง” เรายังสบตากันนิ่งและผมรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่แล่นลิ่ว
กับเรื่องที่ผ่านมานั้นเทียบกันไม่ได้เลย หลับตาปี๊ด้วยความเจ็บปวด
เหมือนใครมากระชากร่างกายออกเป็นสองส่วน และผมเองก็หุบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัต
“ตัวเปี๊ยก ฉันทรมานกับการเฝ้าคิดถึง” หัวหยักมนที่เพิ่ง่เจ้าเข้าไปได้ไม่สุด
ผมกัดปากล่างจนเหมือนมันจะห้อเลือดน้ำตาไหลออกมากจากข้างแก้มไม่หยุด
“คนดี ฉันรักนาย ตัวเปี๊ยก” ผมลืมตาทันทีที่ได้ยินประโยคบอกรัก
และก็เป็นเวลาเดียวกัน ที่แท่งร้อนของอีกคนถูกใส่เข้าไปจนสุด
“อ๊ะ” เสียงเพียงเสียงเดียวที่ออกจากปาก คุณซีซบหน้าลงกับไหล่ของผม
มือของเขากุมมือผมไว้แน่น หน้าตาเหยเกเหมือนเจ็บปวดมากจนอธิบาย่ไม่ได้
“คุณ อ๊ะ คุณซี” ทั้งๆ ที่ผมเจ็บจนแทบจะออกเสียงไม่ได้
แต่ดูเหมือนว่าคุณซีก็ไม่ต่างกัน
มืออีกข้างของผมเหนียวรั้งคอของคนที่หลับตาปี๋อยู่ข้างหน้า ป้อนจูบเก้ๆ กังๆ ไปให้
ทั้งที่ร่างของผมเหมือนจะแหลกละเอียด
“พายุ อย่าเกร็ง มันตอดรัดซะจนจะขาดอยู่แล้ว”
น้ำเสียงเหมือนตัดพ้อหลังจากผละจากจูบของผม
“ผมเจ็บครับ จะ เจ็บ”
“ถ้าเจ็บ ก็จิกหลังฉันไว้นะ” คุณซีเลือนมือของผมให้ไปคล้องคอเขาเอาไว้ทั้งสองข้าง
แรงขยับตัวจากคุณซีมันทำให้ผมแทบบ้า ทั้งเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะขาดออกจากกัน
ทั้งเสียวซ่านแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“ให้ตายเถอะพายุ ให้ตาย” คุณซีป้อนจูบ แต่คราวนี้มันรุนแรงและเร้าร้อน
แรงกระแทกกระทั้นที่รุนแรงพอกับรอยจูบ
ผมได้กลิ่นคาวเลือดและรสฝาดเฝื่อนในปากของตัวเอง ปากล่างโดนคุณซีดูดดึงซะจนได้แผล
คุณซีโน้มตัวลงมา สอดแขนเข้าใต้ท้ายทอยของผม
กอดรัดแน่นซะจนเหมือนเรากำลังจะลอมหลวม ความเจ็บปวดที่ทรมานกลายเป็นความสุขสมจนเผลอครางเสียงน่าอายออกมาแข่งกับเสียงฝนด้านนอก
“ฉันรักนาย พายุ รักมาก”
คุณซีชักแกนกายออกจนเกือบสุดและกระแทกกลับเข้ามาใหม่ หมุนควงสะโพกเหงื่อผุดเต็มสองขมับ
“อื่มมมม พายุ”
“อ๊ะ อ่า อะ อะอะ”
เสียงน่าเกลียด ถูกครางร้องออกมาไม่หยุด
“แรงๆ ได้ไหมครับ กระแทกตรงนั้นแรงๆได้ไหม” คุณซียิ้มเล็กน้อยก่อนจะกระแทกจุดสัมผัสที่ทำให้ขาแขนผมไร้เรี่ยวแรงร่างกายบิดเร้าทรมานแต่สุขสม
“อ๊ะ อะ คุณซี”
“พายุ อื่มมม”
สีขาวโพลนที่อยู่ตรงหน้า แกนกายเล็กแข็งขื่นและกระดกรับความเสียวซ่าน
คุณซีใช้มือกอบกุมมันเหมือนที่เคยทำ กระแทกกระทั้นจุดนั้นจนผมกลั้นไว้ไม่ได้
“อะ คุณ คุณซี อ่ะ อ่า”
น้ำสีขาวขุ่นไหลเปอะเปลื้อนหน้าท้องของผม คุณซีก้มลงเลียมันและหยอกล้อเล่นกับแอ่งสะดือ
“พายุ อื่ม พายุ” กระแทกอีกสองสามครั้งความอุ่นร้อนฉีดเข้าเต็มช่องทางด้านหลัง
น้ำขาวเหนียวหนืดไหลออกตามข้างขาจนผมรู้สึกได้ ผมปล่อยแขนขาออกอ่าซ่า
เหนื่อยเหมือนร่างกายกำลังจะแหลกสลาย คุณซีปล่อยตัวทั้งตัว
หัวซบลงกับไหล่ของผมทั้งๆที่ยังไม่ถอนออกไป
“พายุ ฉันรักนาย” พร่ำพูดคำว่ารักไม่หยุดปาก
“ผมรู้แล้วครับ ผมได้ยินแล้ว”
เด็กจอมซนไล่เลียใบหู หายใจเอาไอร้อนรินรดจนขนลุกชันไปหมด นิ้วซนเขี่ยยอดอกจนแข็งขื่นอีกรอบ
ความคับใหญ่ที่ช่องทางด้านหลังกลับแน่นตึงอีกครั้ง
“ฉันรักนายพายุ”
เสียงฝนที่แข่งกับเสียงครางกระเซ่าในคืนนี้คงจะไม่มีทางหยุดง่ายๆ
ขัดๆ บ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ รู้สึกเหนื่อยมากกับการแต่ง NC ครั้งแรก
ติชมเม้นให้กันด้วยนะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านค่ะ